|
De goden zijn erg blij met de voortreffelijkheden van de mensen.
ὁ θεὸς τῇ τοῦ ἀνθρώπου ἀρετῇ μάλα χαίρει. |
|
Is het offer van het meisje soms niet de oorzaak van de moord? ἆρ᾿ οὐχ αἱ τῶν παρθένων θυσίαι αἴτιαι τῶν φόνων εἰσίν; |
|
De voortreffelijkheden van de burgers zijn groot. ἡ τοῦ πολίτου ἀρετὴ μεγάλη ἐστίν. |
|
De aanvoerders lijken erg op de goden. τῷ θεῷ σφόδρα ὅμοιός ἐστιν ὁ στρατηγός. |
|
De godin is een heilig offer waardig. αἱ θεοὶ ἱερῶν θυσιῶν ἄξιαί εἰσιν. |
|
Slaven, verlang niet naar onrechtvaardige plannen. ὦ δοῦλε, μὴ ἀδίκου βουλῆς ἐπιθύμει. |
|
Burger, verheug je over de reputatie van de dichter. ὦ πολῖται, χαίρετε ταῖς τῶν ποητῶν δόξαις. |
|
Niet alleen de soldaat, maar ook de matroos wacht op de grote aanvoerder. οὐ μόνον οἱ στρατιῶται, ἀλλὰ καὶ οἱ ναῦται τοὺς μεγάλους στρατηγοὺς μένουσιν. |
|
De knappe uitlegger zegt dat de godin niet welgezind is. οἱ σοφοὶ προφῆται λέγουσιν, ὅτι αἱ θεοὶ οὐκ εὔνοι εἰσίν. |
|
Waarom kan het de jongemannen niet schelen dat de goden de meisjes veel ongelukken bezorgen? διὰ τί τῷ νεανίᾳ οὐ μέλει, ὅτι ὁ θεὸς τῇ παρθένῳ πολὺ κακὸν παρέχει; |
|
1 μένω + acc.: wachten op. 2 προφήτης, ὁ: uitlegger. |
 |
 |