|
Vertaalhulp 16.2 |
|
Toelichting:
|
|
20 |
*
ὁ
(1) nom. sing. M. ὁ
οὖν
(3) partikel'
Ζεύς
(1) nom. sing. M. Ζεύς
τε
(3) partikel (verbindende combinatie: τε καί)
καὶ
(3) partikel (verbindende combinatie: τε καί)
οἱ
(1) nom. plur. M. ὁ
ἄλλοι
(1) nom. plur. M. ἄλλος
θεοὶ
(1) nom. plur. M. θεός
ὁρῶντες
(2) nom. plur. M. ptc. praes. ὁράω
τὴν
(1) acc. sing. F. ὁ
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
ἀνθρώπων
(1) gen. plur. M. ἄνθρωπος
ὕβριν
(1) acc. sing. F. ὕβρις
πρῶτον
(3) bijwoord
μὲν
(3) partikel
ἐν
(3) prepositie
μεγάλῃ
(1) dat. sing. F. μέγας
ἀπορίᾳ(1) dat. sing. F. ἀπορία
|
21 |
ἦσαν
(2) 3 plur. imperf. εἰμι
ἅτε
(3) partikel
οὐκ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
ἐθέλοντες
(2) nom. plur. M. ptc. praes. ἐθέλω
διαφθείρειν
(2) inf. praes. διαφθείρω
τὸ
(1) acc. sing. N. ὁ
γένος
(1) acc. sing. N. γένος
τὸ
(1) acc. sing. N. ὁ
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
ἀνθρώπων
(1) gen. plur. M. ἄνθρωπος
διὰ
(3) prepositie
τὰ
(1) acc. plur. N. ὁ
παρ᾿
(3) prepositie (παρά)
αὐτῶν
(1) gen. plur. M. αὐτός
ἱερά
(1) acc. plur. N. ἱερός (noot 1)
1.
1 διὰ τὰ παρ᾿ αὐτῶν ἱερά:
*
ἔπειταvanwege de offers (ἱερόν, τό: offer) van hun kant. (3) bijwoord
|
22 |
δὲ
(3) partikel, verbindend
ὁ
(1) nom. sing. M. ὁ
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
θεῶν
(1) gen. plur. M. θεός
πατὴρ
(1) nom. sing. M. πατήρ
ἔλεγεν·
(2) 3 sing. imperf. λέγω
*
"διὰ
(3) prepositie
τί
(1) acc. sing. N. τίς
οὐ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
διδάσκομεν
(2) 1 plur. indic. praes. διδάσκω
τοὺς
(1) acc. plur. M. ὁ
ἀνθρώπους
(1) acc. plur. M. ἄνθρωπος
τὴν
(1) acc. plur. F. ὁ
σοφροσύνην;
(1) acc. plur. F. σωφροσύνη
*
δοκεῖ
(2) 3 sing. indic. praes. δοκεῖ (δοκέω)
δέ(3) partikel, verbindend
|
23 |
μοι
(1) dat. sing. M. ἐγώ
βελτίστη
(1) nom. sing. F. βέλτιστος
εἶναι
(2) inf. praes. εἰμί
ἥδε
(1) nom. sing. F. ὅδε
ἡ
(1) nom. sing. F. ὁ
μηχανή·
(1) nom. sing. F. μηχανή
*
ἐν
(3) prepositie
νῷ
(1) dat. sing. M. νοῦς
ἔχω
(2) 1 sing. indic. praes. ἔχω
τὸ
(1) acc. sing. N. ὁ
ἥμισυ
(1) acc. sing. N. (noot 2)
2
2 ἥμισυ, ἡμίσεως, τό: helft.
τῆς
(1) gen. sing. F. ὁ
ἰσχύος
(1) gen. sing. F. ἰσχύς
αὐτῶν
(1) gen. plur. M. αὐτός
ἀφαιρεῖν
(2) inf. praes. (noot 3)
3
3 ἀφαιρέω: afnemen, afpakken.
δίχα
(3) bijwoord (noot 4)
4
4 δίχα: (bijwoord) in tweeën.
τέμνων(2) nom. sing. M. ptc. praes. τέμνω
|
24 |
ἕκαστον.
(1) acc. sing. M. ἕκαστος
*
οὕτω
(3) bijwoord (οὕτω/οὕτως)
δὴ
(3) partikel
οἱ
(1) nom. plur. M. ὁ
ἄνθρωποι
(1) nom. plur. M. ἄνθρώπος
ἐπὶ
(3) prepositie
δύο
(3) telwoord
σκέλεσι
(1) dat. plur. N. (noot 5)
5
5 σκέλος, τό: been;
ἐβαδίζοντες
ἐπὶ δύο σκέλεσι: (hier) op twee benen. (2) nom. plur. M. ptc. praes. (noot 6)
6
6 βαδίζω: lopen, gaan
μνήμην
(1) acc. sing. F. μνήμη
ἔχουσι
(2) 3 plur. indic. praes. ἔχω
τῆς
(1) gen. sing. F. ὁ
παλαιᾶς
(1) gen. sing. F. παλαιός
ὕβρεως,(1) gen. sing. F. ὕβρις
|
25 |
ἡμῖν
(1) dat. plur. Μ. ἡμεῖς
τε
(3) partikel
μένει
(2) 3 sing. indic. praes. μένω
τὰ
(1) nom. plur. N. ὁ
παρ᾿
(3) prepositie (παρά)
ἐκείνων
(1) gen. plur. M. ἐκεῖνος
ἱερὰ
(1) nom. plur. N. (noot 1)
1
1 διὰ τὰ παρ᾿ αὐτῶν ἱερά:
καὶ
vanwege de offers (ἱερόν, τό: offer) van hun kant. (3) partikel, verbindend+
δὶς
(3) bijwoord
τοσαῦτα.
(1) nom. plur. N. τοσοῦτος
*
μὴ
(3) ontkenning
μέντοι
(3) partikel (noot 7)
7
μέντοι: echter, evenwel.
ἡσυχίαν
(1) acc. sing. F. ἡσυχία (noot 8)
ἅγοντας
(2) acc. plur. M. ptc. praes. (noot 8) ἄγω
8
8 ἡσυχίαν ἄγω: zich rustig houden.
μέλλω
(2) 1 sing. indic. praes. μέλλω
αὐτοὺς(1) acc. plur. Μ. αὐτός
|
26 |
πάλιν
(3) bijwoord
δίχα
(3) bijwoord (noot 4)
4
4 δίχα: (bijwoord) in tweeën.
τένμειν
(2) inf. praes. τέμνω
καὶ
(3) partikel, verbindend
ἀναγκάζειν
(2) inf. praes. ἀναγκάζω
ἐφ᾿
(3) prepositie (ἐπί)
ἑνὶ
(1) dat. sing. N. εἷς
σκέλει
(1) dat. sing. N. (noot 5)
5
5 σκέλος, τό: been;
βαδίζειν
ἐπὶ δύο σκέλεσι: (hier) op twee benen. (2) inf. praes. (noot 6)
6
6 βαδίζω: lopen, gaan
ἀσκωλιάζοντες
(2) acc. plur. M. ptc. praes. (noot 9)
9."9 ἀσκωλιάζω: hinken.
|
27 |
*
ἔπειτα
(3) bijwoord
δὲ
(3) partikel, verbindend
ἔτεμνεν
(2) 3 sing. imperf. τέμνω
ὁ
(1) nom. sing. M. ὁ
Ζεὺς
(1) nom. sing. M. Ζεύς
τοὺς
(1) acc. plur. M. ὁ
ἀνθρώπους
(1) acc. plur. M. ἄνθρωπος
δίχα
(3) bijwoord (noot 4)
4,
4 δίχα: (bijwoord) in tweeën.
ὡς
(3) voegwoord
ποιοῦσιν
(2) 3 plur. indic. praes. ποιέω
οἱ
(1) nom. plur. M. ὁ
τὰ
(1) acc. plur. N. ὁ
ὄα
(1) acc. plur. N. (noot 10)
10
10 ὄα, τά: (soort van) kersen
τέμνοντες
(die ingemaakt werden gegeten). (2) nom. sing. M. ptc. praes. τέμνω
καὶ
(3) partikel, verbindend
μέλλοντες(2) nom. sing. M. ptc. praes. μέλλω
|
28 |
ταριχεύειν
(2) inf. praes. (noot 11)
11,
11 ταριχεύω: inmaken.
ἢ
(3) partikel, verbindend+
οἱ
(1) nom. plur. M. οἱ
τὰ
(1) acc. plur. N. τὰ
ᾠιὰ
(1) acc. plur. N. (noot 12)
12
12 ᾠιόν, τό: ei.
θριξὶ
(1) dat. plur. F. (noot 13)
13
13 θρίξ, τριχός, ἡ: haar.
τέμνοντεςDe vergelijking met het doormidden snijden van een (gekookt en gepeld) ei door middel van haren, gebruikt Aristophanes om het gemak te beklemtonen waarmee Zeus de mensen doormidden snijdt. (2) nom. sing. M. ptc. praes. τέμνω
|