(2) 2 plur. imperat. praes., uitg.: act.
praes: them.; stam: ἀκου-/ἀκο-

(3) neutrale markering van de vocativus

(1) voc. plur. M.
gem. decl. (medekl.), stam: ἀνδρ-

(3) voegwoord

(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: act. (noot 1)
praes.: them.; stam: κελευ-

¹ κελεύει: nl. ὁ νόμος.

(3) voegwoord + partikel
εἰ + ἄν

(1) nom. sing. M.
pron. indef.

(1) acc. sing. M.
o-decl.

(1) acc. sing. M.
-ο/α-decl.

(3) partikel, verbindend+

(1) acc. sing. M. (noot 2)
gem. decl. (medekl.), stam: παιδ-

² παῖδα: denk hier ook bij: ἐλεύθερον.

(2) 3 sing. coni. praes., uitg.: act. (noot 3)
praes.: them.; stam: αἰσχυν-

³ αἰσχύνω: schenden, onteren.

(1) dat. sing. F.
α-decl. (α-groep)

(1) acc. sing. F.
o-/α-decl. (contr.)

(1) acc. sing. F. (noot 4)
α-decl. (η-groep)

⁴ διπλῆν τὴν βλάβην: het dubbele bedrag aan schadevergoeding (διπλῆν staat in predicatieve positie).

(2) inf. praes., uitg.: act.
praes.: them.; stam: οφελ-/οφειλ-

(3) voegwoord + partikel
εἰ + ἄν

(3) partikel, verbindend

(1) acc. sing. F. (noot 5)
gem. decl. (medekl.), stam: γυναικ-

⁵ ἐὰν δὲ γυναῖκα: = ἐὰν δέ τις γυναῖκα βίᾳ αἰσχύνῃ.

(3) prepositie
met elisie; π wordt φ voor spiritus asper

(1) dat. plur. F. (noot 6)
αἷς + περ; pron. rel.

⁶ ἐφ᾿αἷσπερ: pluralis, terwijl het antecedent singularis is, omdat de spreker verwijst naar alle gevallen waarin een vrouw niet door geweld, maar door verleiding tot overspel is gebracht; vertaal: bij wie het geoorloofd is (de man) te doden, namelijk wanneer hij haar heeft verleid.

(2) inf. praes., uitg.: act.
praes.: them.; stam: κτεν-/κτον-

(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: act.
praes.: athem.; stam: εσ-

(3) prepositie

(1) dat. plur. M.
lidwoord

dat. plur. M.
΄het pronomen αὐτός΄

(2) inf. praes., uitg.: med. (noot 7)
praes.: them.; stam: ἐχ-/σχ-

(3) adverbium

(3) neutrale markering van de vocativus

(1) voc. plur. M.
gem. decl. (medekl.), stam: ἀνδρ-

(1) acc. plur. M.
lidwoord

(2) acc. plur. M. ptc. praes., uitg.: med.
praes.: them.; stam: op dentaal (= τ, δ ,θ)

(1) gen. sing. F., comparativus
stam: ἐλαττον-, bij ὀλίγος

(1) gen. sing. F
α-decl. (α-groep)

(1) acc. plur. M.
ο-/α-decl.

(2) 3 sing. indic. aor. (sigm.), uitg.: med.
praes.: them. (contr.); stam: ἡγη-/ἡγε-

(2) inf. praes., uitg.: act.
praes.: athem; stam: -εσ

(3) partikel, verbindend+

(1) acc. plur. M.
lidwoord

(1) gen. plur. M.
lidwoord

(3) partikel (combinatie: μέν...δέ)

(3) partikel, verbindend+

(1) acc. sing. M.
ο-decl.

(2) 3 sing. indic. aor. (stam), uitg.: act. (noot 8)
praes.: them.; stam: -γνω

⁸ καταγιγνώσκω + gen. + acc.: iemand (gen.) tot iets (acc.) veroordelen.

(1) dat. sing. M.
lidwoord

(3) partikel (combinatie: μέν...δέ)

(1) acc. sing. F.
o-/α-decl. (contr.)

(2) 3 sing. indic. aor. (sigm.), uitg.: act.
praes.:them. (contr.); stam:ποιη-/ποιε-

(1) acc. sing. F.
lidwoord

(1) acc. sing. F. (noot 9)
α-decl. (η-groep)

⁹ διπλῆν ποιέω τὴν βλάβην: de schadevergoeding verdubbelen.

(2) nom. sing. M. praes., uitg.: med. (noot 10)
praes.: them. (contr.); stam: ἡγη-/ἡγε-

¹⁰ ἡγούμενος: knip deze lange zin in tweeën en begin hier een nieuwe zin: Hij meende namelijk dat...

(1) acc. plur. M.
lidwoord

(2) acc. plur. M. ptc. praes., uitg.: med. (noot 11)
praes.: them; stam: op gutturaal (= κ, γ, χ

¹¹ διαπράττομαι: zijn doel (namelijk: seksuele bevrediging) bereiken.

(1) dat. sing. F.
α-decl. (α-groep)

(3) prepositie

(1) gen. plur. F.
lidwoord

(2) gen. plur. M. (!) ptc. aor. (θη), uitg.: act. (de personen tegen wie geweld gebruikt is)
(noot 12)
praes.: them.; stam op dentaal (= τ, δ, θ)

¹² ἐβιάσθην: passivum bij βιάζομαι.

(2) inf. praes., uitg.: med.
praes.: them.; (contr.), stam:μιση-/μισε-

(1) acc. plur. M.
lidwoord

(3) partikel (combinatie: μέν...δέ)

(2) acc. plur. M. ptc. aor. (sigm.), uitg.: act.
praes.: them.; stam: op dentaal, -πειθ/ποιθ-/πιθ-

(3) adverbium

(1) gen. plur. F. (noot 13)
΄het pronomen αὐτός΄

¹³ αὐτῶν: van hen, namelijk de door hen verleide vrouwen.

(1) acc. plur. F.
ο-/α-decl. (η-groep)

(2) inf. praes., uitg.: act.
praes,.: them.; stam: φθερ-/φθορ-/φθαρ-

(3) voegwoord
met elisie

(1) acc. plur. F., comparativus
ο-/α-decl.; bij adi. ο-/α-decl.

(1) dat. plur. M. (noot 14)
pron. refl. (ἑαυ- wordt αὑ-)

¹⁴ αὑτοῖς: = ἑαυτοῖς: met henzelf.

(2) inf. praes., uitg.: act.
praes.: them. (contr.); stam: ποιη-/ποιε-

(1) acc. plur. F.
lidwoord

(1) acc. plur. F.
ο-/α-decl.

(1) acc. plur. F. (noot 15)
gem. decl. (medekl.), stam: γυναικ-

¹⁵ τὰς ἀλλοτρίας γυναῖκας: andermans vrouwen.

(3) partikel, verbindend+

(1) dat. plur. M.
lidwoord

(3) partikel, verbindend

(1) acc. sing. F.
gem. decl. (medekl.)/α-decl., type: πᾶς

(3) prepositie
met elisie

(1) dat. plur. M.
pron. dem.

(1) acc. sing. F.
lidwoord

(1) acc. sing. F.
α-decl. (α-groep)

(2) inf. perf., uitg.: act. (noot 16)
praes.: them.; stam: γεν-/γον-/γν-

¹⁶ γέγονε ἐπί + dat.: in de macht van iemand zijn gekomen.

(3) partikel,verbindend (noot 17)

¹⁷ καὶ τοῦς παῖδας ἀδήλους εἶναι ὁποτέρων τύγχάνουσιν ὄντες: en dat het onzeker is van wie van beide (vaders) de kinderen precies zijn; ἄδηλος: onduidelijk, onzeker.

(1) acc. plur. M.
lidwoord

(1) acc. plur. M.
gem. decl. (medekl.) stam: παιδ-

(1) acc. plur. M.
ο-/α-decl.

(2) inf. praes., uitg.: act.
praes.: athem.; stam: εσ-

(2) 3 plur. indic. praes., uitg.: act.
praes.: them.; stam: τευχ-/τυχ-

(2) nom. plur. M. ptc. praes., uitg.: act. (noot 17)
praes.: athem.; stam: εσ-

¹⁷ καὶ τοῦς παῖδας ἀδήλους εἶναι ὁποτέρων τύγχάνουσιν ὄντες: en dat het onzeker is van wie van beide (vaders) de kinderen precies zijn; ἄδηλος: onduidelijk, onzeker.

(1) gen. plur. M.
lidwoord

(1) gen. plur. N.
gem. decl. (medekl.), stam: ανδρ-

(3) partikel, verbindend+

(1) gen. plur. M.
lidwoord

(1) gen. plur. M.
ο-/α-decl.

(3) prepositie
met elisie; τ wordt θ voor spiritus asper

(1) gen. plur. N. (noot 18)
pron. rel.

¹⁸ ἀνθ᾿ ὧν: ΄in ruil waarvoor΄: de relatieve zin bevat de conclusie van deze interpretatie van de wet. Vertaal: en ter vergelding hiervan...

(1) nom. sing. M.
lidwoord

(1) acc. sing. M.
lidwoord

(1) acc. sing. M.
ο-decl.

(2) nom. sing. M. ptc. praes., uitg.: act.
praes.: athem.; stam: θη-/θε-

(1) acc. sing. M. (noot 19)
ο-decl.

¹⁹ ποιέω θάνατον τὴν ζημίαν: (ποιέω + dubbele acc.) vertaal: de doodstraf vaststellen.

(2) 3 sing. indic. aor. (sigm.), uitg.: act.
praes.: them. (contr.); stam: ποιη-/ποιε-

(1) acc. sing. F.
lidwoord

(1) acc. sing. F. (noot 19)
α-decl. (α-groep)