Pausanias, de zoon van Kleombrotos, werd als aanvoerder van de Grieken uit Sparta uitgezonden met twintig van de Peloponnesos afkomstige schepen. Met hem voeren ook de Atheners -met dertig schepen- en een groot aantal andere bondgenoten. En ze trokken op naar Cyprus en daarvan onderwierpen ze het grootste deel. Later werd onder het aanvoerderschap van Pausanias Byzantium, dat in bezit van de Meden was (lett.: terwijl de Meden het in bezit hadden), door hen belegerd.
Omdat hij al gewelddadig was, ergerden de andere Grieken zich en niet het minst de Joniërs en allen die van de koning bevrijd waren. Nadat ze de Atheners benaderd hadden, wilden ze op grond van hun verwantschap dat zij hun aanvoerders werden en dat ze niet lijdelijk toezagen dat Pausanias gewelddadig optrad. De Atheners accepteerden hun voorstellen en wilden hem doen ophouden met zijn arrogantie op de manier die hun het beste leek te zijn.