So.
Kom dan, hoe werd er verder over dergelijke dingen gesproken: als een man aan sport doet, richt hij zich dan op de bijval, afkeuring en de mening van iedere man of op die van één alleen, van diegene die toevallig dokter of sporttrainer is?

Kr.
Op die van één alleen.

So.
Moet men dan niet bang zijn voor de afkeuring (plur.) en blij zijn met de bijval (plur.) van die ene, maar niet van de meerderheid?

Kr.
Dat is duidelijk.

So.
Er moet dus kennelijk op die manier gehandeld worden en aan sport gedaan worden, zoals het die ene goed lijkt, de deskundige, meer dan zoals het de anderen goed lijkt.

Kr.
Zo is het.

So.
Hoe moeten we ook de rest bekijken, Krito? Is het ook daarmee niet zo gesteld? In het bijzonder ook met betrekking tot het rechtvaardige en het onrechtvaardige, het mooie en het lelijke en het goede en het slechte (alle plur.), waar we nu over beraadslagen, moeten we de mening van de meerderheid volgen en die vrezen, meer dan die van die ene, als iemand deskundig is, voor wie we ons én moeten schamen én die we moeten vrezen, meer dan al de anderen?

Kr.
Die van die ene, Sokrates.

So.
Beste vriend, dan moeten we zo ons er kennelijk niet erg druk om maken wat de meerderheid van ons zal zeggen, maar wat de deskundige op het gebied van rechtvaardig en onrechtvaardig (beide plur.) zal zeggen, die ene, en (wel) de waarheid zelf.