Het leger van de Grieken overwint dus de vijanden. Na de overwinning aan de voet van Troje komt hun aanvoerder Agamemnon naar huis. Daar wacht koningin Klytaimestra op hem. Want al tien jaar verschaft het lot van haar kind haar veel tranen. Daarom heeft zij grote wrok in haar hart en bereidt zij verschrikkelijke wraak voor de dood van het meisje voor.
Agamemnon is blij met de schitterende overwinning en vermoedt niets. Hij gaat dus omhoog naar zijn huis. De indrukwekkende koningin komt zelf naar buiten en roept de succesvolle aanvoerder het huis binnen en legt een lange purperen loper neer in het voorportaal. Maar hij aarzelt en zegt tegen zijn vrouw: "Vrouw, waarom leg je een loper neer? Want alleen aan de goden geven de stervelingen de eer van de purperen loper. (De) stervelingen zijn toch zeker niet dezelfde eer waardig als (de) goden? Neem hem dus weg."
Klytaimestra wacht zwijgend en verbergt haar verschrikkelijke plan. Maar tenslotte zegt ze tegen hem: "Meester, aarzel niet. Beschouwt men de beroemde Agamemnon niet bijna als een god?"
En weer roept ze hem het huis binnen. Agamemnon aarzelt niet langer, maar gaat het huis binnen. Dan (= in die situatie) vraagt Klytaimestra dus van de heerser straf voor de dood van Iphigeneia. Zij heft een dodelijk bijl en slaat (op) zijn hoofd.
Zo boeien de oude verhalen van de tragedies de toeschouwers dus altijd.