Ἦ: (vraagpartikel) werkelijk.

μέντοι: inderdaad.

οἶς...ἂν ἔξω τὸ ἔργον ᾖ τῶν οἰκέτων, τούτους...: diegenen van de slaven die belast zijn met het werk buitenshuis.

ἂν... ᾖ: coniunctivus generalis (+ ἄν).

οἰκέτων: een οἰκέτης is een slaaf die bij een οἶκος hoort.

τούτους: het ‘antecedent’ van οἶς heeft nadruk en is daarom in postpositie geplaatst.

ἂν...: het partikel hoort bij ἐργαστέον sc. ᾖ;
ᾖ: coniunctivus generalis (+ ἄν).

ἐργαστέον: nominativus, neutrum, onpersoonlijk, sc. ἐστίν;
ἐργαστέον ἐστί σοί τι: er moet door jou (σοί: dativus van de handelende persoon) iets (τι: accusativus van het object) gedaan worden;
-τεος is de uitgang van het adiectivum verbale dat betekent: …moetende worden.

τούτων: het ‘antecedent’ van οἶς heeft nadruk en is daarom in postpositie geplaatst.

ἐπιστατέον: nominativus, neutrum, onpersoonlijk, sc. ἐστί;
ἐπιστατέον ἐστί σοί τινος: er moet door jou (σοί: dativus van de handelende persoon) toezicht op iemand (τινος: genitivus van het complement) gehouden worden;
-τεος is de uitgang van het adiectivum verbale dat betekent: …moetende worden.

ἀποδεκτέον: nominativus, neutrum, onpersoonlijk, sc. ἐστίν;
ἀποδεκτέον ἐστί σοί τι: er moet door jou (σοί: dativus van de handelende persoon, hier geïmpliceerd) iets (τι: accusativus van het object) ontvangen worden;
-τεος is de uitgang van het adiectivum verbale dat betekent: …moetende worden.

ἃ..δέῃ δαπανᾶν: objectszin bij διανεμητέον;
ἂ: met ingesloten antecedent (ταῦτα).

ἂν... δέῃ: coniunctivus generalis (+ ἄν).

αὐτῶν: i.e. τῶν εἰσφερομένῶν;
attribuut bij ἂ.

δαπανᾶν: de subjectsaccusativus (NL: men/ze) is geïmpliceerd.

διανεμητέον: nominativus, neutrum, onpersoonlijk, sc. ἐστίν;
διανεμητέον ἐστί σοί τι: er moet door jou (σοί: dativus van de handelende persoon) iets (τι: accusativus van het object*), verdeeld worden;
* hier: geen acc., maar objectszin (ἂ..δέῃ δαπανᾶν);
-τεος is de uitgang van het adiectivum verbale dat betekent: …moetende worden.

ἃ..δέῃ περιττεύειν: objectszin bij προνοητέον en φυλακτέον.
ἂ: met ingesloten antecedent (ταῦτα); subjectsaccusativus.

ἂν... δέῃ: coniunctivus generalis (+ ἄν).

προνοητέον: nominativus, neutrum, onpersoonlijk, sc. ἐστίν;
προνοητέον ἐστί σοί τι: er moet door jou (σοί: dativus van de handelende persoon, hier geïmpliceerd) iets (τι: accusativus van het object*) ontvangen worden;
* hier: geen acc., maar objectszin (ἂ..δέῃ περιττεύειν);
-τεος is de uitgang van het adiectivum verbale dat betekent: …moetende worden.

φυλακτέον: nominativus, neutrum, onpersoonlijk, sc. ἐστίν;
φυλακτέον ἐστί σοί τι: er moet door jou (σοί: dativus van de handelende persoon, hier geïmpliceerd) iets (τι: accusativus van het object*) in het oog gehouden worden;
* hier: geen acc., maar objectszin (ἂ..δέῃ περιττεύειν);
-τεος is de uitgang van het adiectivum verbale dat betekent: …moetende worden.

ἡ εἰς τὸν ἐνιαυτὸν κειμένη δαπάνη: i.e. de voorraad voor een jaar.

ἐπιμελητέον: nominativus, neutrum, onpersoonlijk, sc. ἐστίν;
ἐπιμελητέον ἐστί σοί τινος: er moet door jou (σοί: dativus van de handelende persoon, hier geïmpliceerd) voor iets (τινος: genitivus van het complement*) gezorgd worden;
* hier: geen gen., maar finale complementszin (ὅπως…γίγνηται);
-τεος is de uitgang van het adiectivum verbale dat betekent: …moetende worden.

οἶς δεῖ: (sc. ἱματίων) voor wie ze (i.e. kleren) nodig hebben;
constructie: δεῖ μοί τινος: ik heb iets nodig;
οἶς: met ingesloten antecedent (τούτοις).

ὁ...ξηρὸς σῖτος: i.e. graan en meel;
subject bij γίγνηται.

ὅπως…γίγνηται: finale complementszin bij ἐπιμελητέον;
het voegwoord ὅπως is achter het subject ὁ...ξηρὸς σῖτος geplaatst.

ἐπιμελητέον: nominativus, neutrum, onpersoonlijk, sc. ἐστίν;
ἐπιμελητέον ἐστί σοί τινος: er moet door jou (σοί: dativus van de handelende persoon, hier geïmpliceerd) voor iets (τινος: genitivus van het complement*) gezorgd worden;
* hier: geen gen., maar finale complementszin (ὅπως…γίγνηται);
-τεος is de uitgang van het adiectivum verbale dat betekent: …moetende worden.

μέντοι: evenwel.

ὅτι...θεραπεύηται: opbouw als in spreektaal;
let op de volgende annotaties.

ὅτι...θεραπεύηται werkt ἕν...τῶν σοὶ προσηκόντων...ἐπιμελημάτων uit;
ὅτι: (namelijk) dat.

ὃς ἂν κάμνῃ τῶν οἰκετῶν: wie van de slaven ziek is.

ἂν κάμνῃ: coniunctivus generalis (+ ἄν).

οἰκετῶν: een οἰκέτης is een slaaf die bij een οἶκος hoort.

τούτων…πάντων: resumeert ὃς ἂν κάμνῃ τῶν οἰκετῶν;
τούτων staat in de pluralis (masc.) omdat ὃς ἂν κάμνῃ τῶν οἰκετῶν een meervoudig begrip is;
τούτων staat in de genitivus omdat het het complement bij ἐπιμελητέον is.

ἐπιμελητέον: nominativus, neutrum, onpersoonlijk, sc. ἐστίν;
ἐπιμελητέον ἐστί σοί τινος: er moet door jou (σοί: dativus van de handelende persoon, hier geïmpliceerd) voor iets (τινος: genitivus van het complement) gezorgd worden;
-τεος is de uitgang van het adiectivum verbale dat betekent: …moetende worden.

πάντων: congrueert met τούτων; de uiteenplaatsing geeft nadruk.

ὅπως θεραπεύηται: na de genitivus τούτων opnieuw een complement (ditmaal in de vorm van een finale complementzin) bij ἐπιμελητέον.

θεραπεύηται: met passieve betekenis;
ondanks de pluralis τούτων nu weer, onder invloed van ὃς (in ὃς ἂν κάμνῃ τῶν οἰκετῶν) singularis.

νὴ Δι᾿: beamend (vooruitblikkend gekozen), maar in dit geval vertalen met nee, bij Zeus! of alleen bij Zeus!.

ἐπιχαριτώτατον: ἐπιχαριτώτατόν ἐστι;
ἐπιχαριτώτατος: superlativus < ἐπιχαρίς (zie WL).

μὲν οὖν: wel degelijk.

ἢν: = ἐάν.

χάριν εἴσεσθαι: εἴσομσι futurum < οἶδα;
χάριν οἶδα: dank betuigen.