Vertaalhulp 31.2 (22-31)
Toelichting:
De vertaalhulp bestaat uit:
1. Morfologie
2. Syntaxis
3. Gemengde informatie
| |
Vertaalhulp 31.2 (22-31) |
|
Toelichting:
|
|
|
|
*
σὺ
(1) nom. sing. M. σύ
γὰρ,
(3) partikel, verbindend+
καθ᾿
(3) prepositie (κατά)
ὅσον
(1) acc. sing. N. ὅσος (noot 17)
17
17 καθ᾿ ὅσον: voor zover.
γε
(3) partikel
τὰ
(1) nom. plur. N. ὁ
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
ἀνθρώπων
(1) gen. plur. M. ἄνθρωπος
δῆλά
(1) nom. plur. N. δῆλος
ἐστιν,
(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: act. εἰμί
ἐκτὸς
(3) prepositie
εἶ
(2) 2 sing. indic. praes., uitg.: act. εἰμί
τοῦ
(1) gen. sing. N. ὁ
μέλλειν(2) inf. praes., uitg.: act. μέλλω
|
|
|
|
ἀποθνῄσκειν
(2) inf. praes., uitg.: act. ἀποθνῄσκω
αὔριον
(3) adverbium (noot 18)
18,
18 αὔριον: morgen.
καὶ
(3) partikel, verbindend
οὐκ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
ἂν
(3) partikel
σὲ
(1) acc. sing. M. σύ
παρακρούοι
(2) 3 sing. opt. praes., uitg.: act. (noot 19)
19
19 παρακρούω: van het verstand beroven.
ἡ
Het woord wordt door medische schrijvers gebruikt voor aandoeningen die geestelijke labiliteit veroorzaken. (1) nom. sing. F. ὁ
παροῦσα
(2) nom. sing. F. ptc. praes., uitg.: act. πάρειμι (εἰμί)
συμφορά
(1) nom. sing. F. συμφορά
-σκόπει(2) 2 sing. imperat. praes., uitg.: act. σκοπέω
|
|
| |
|
δή·
(3) partikel
*
οὐχ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
ἱκανῶς
(3) adverbium (ἱκανός)
δοκεῖ
(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: act. δοκέω
σοι
(1) dat. sing. M. σύ
λέγεσθαι
(2) inf. praes., uitg.: med. λέγω
ὅτι
(3) voegwoord
οὐ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
πάσας
(1) acc. plur. F. πᾶς
χρὴ
(2) 3 sing. indic. praes. (vaste uitdr.) χρή
τὰς
(1) acc. plur. F. ὁ
δόξας
(1) acc. plur. F. δόξα
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
ἀνθρώπων(1) gen. plur. M. ἄνθρωπος
|
| 25. |
|
τιμᾶν
(2) inf. praes., uitg.: act. τιμάω (noot 20)
20,
20 τιμᾶν: voor het subject zie noot 5.
ἀλλὰ
(5 προσέχειν τὸν νοῦν: denk er als subject bij: men.) partikel, verbindend+
τὰς
(1) acc. plur. F. ὁ
μέν,
(3) partikel (combinatie: μέν...δέ)
τὰς
(1) acc. plur. F. ὁ
δ᾿
(3) partikel, verbindend+ (δέ)
οὔ,
(combinatie: μέν...δέ) (3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
οὐδὲ
(3) partikel, verbindend+ (+ ontkenning)
πάντων,
(1) gen. plur. M. πᾶς
ἀλλὰ
(3) partikel, verbindend+
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
μέν,
(3) partikel (combinatie: μέν...δέ)
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
δ᾿
(3) partikel, verbindend+ (δέ)
οὔ;
(combinatie: μέν...δέ) (3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
*
τί
(1) acc. sing. N. τις
φῄς;(2) 2 sing. indic. praes., uitg.: act. φημί
|
| |
|
*
ταῦτα
(1) nom. sing. N. οὗτος
οὐχὶ
(3) ontkenning (noot 21)
21
21 οὐχί: = οὐ.
καλῶς
(3) adverbium (καλός)
λέγεται;(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: med. λέγω
|
| Κρ.
|
(3) adverbium (καλός)
|
|
| Σω.
|
*
οὐκοῦν
(3) partikel
τὰς
(1) acc. plur. F. ὁ
μὲν
(3) partikel (combinatie: μέν...δέ)
χρηστὰς
(1) acc. plur. F. χρηστός
τιμᾶν
(2) inf. praes., uitg.: act. τιμάω (noot 22)
22,
22 τιμᾶν: de infinitivus hangt nog af van χρή
τὰς
(r. 24). (1) acc. plur. F. ὁ
δὲ
(3) partikel, verbindend+ (combinatie: μέν...δέ)
πονηρὰς
(1) acc. plur. F. πονηρóς
μή;(3) ontkenning
|
|
| |
Κρ.
|
(3) bevestiging
|
| 30. |
Σω.
|
*
χρησταὶ
(1) nom. plur. F. χρηστός
μὲν
(3) partikel (combinatie: μέν...δέ)
οὐχ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
αἱ
(1) nom. plur. F. ὁ
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
φρονίμων,
(1) gen. plur. M. φρονίμος
πονηραὶ
(1) nom. plur. F. πονηρός
δὲ
(3) partikel, verbindend+ (combinatie: μέν...δέ)
αἱ
(1) nom. plur. F. ὁ
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
ἀφρόνων;(1) gen. plur. M. ἄφρων
|
| |
Κρ.
|
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
|
 |
  |